In industriële omgevingen of productiewerkplaatsen komt de term ATEX vaak voor. Door deze term dikwijls te gebruiken, weten we soms niet meer waarmee hij overeenkomt. Hij verwijst naar de uitdrukking ATmospheres EXplosives.
Wat is een explosieve atmosfeer? De definitie van dit begrip is onderhevig aan regelgeving, hoewel de uitdrukking ook vaak in de alledaagse taal wordt gebruikt. Een explosieve atmosfeer is gewoon een plaats, open of niet, waar het explosiegevaar groter is dan gemiddeld. De explosie kan van verschillende materialen komen: vloeistoffen, vaste stoffen of gassen. Ze kan gevaarlijk zijn voor mensen, zelfs dodelijk. Dit is de reden waarom met het explosiegevaar rekening wordt gehouden in de arbeidswet in Frankrijk en meer in het algemeen op het niveau van de Europese Commissie.
Het begrip EXplosieve ATMosferen wordt daarom ook door regelgeving gedefinieerd. De geldende Europese richtlijnen zijn richtlijn 1999/92/CE of ATEX 137 en vervolgens richtlijn 2014/34/UE of ATEX 95. Deze twee richtlijnen definiëren respectievelijk de apparatuur die in een ATEX-zone mag worden gebruikt en de manier waarop de veiligheid van personen tijdens het werken in een ATEX-zone moet worden georganiseerd.
In Frankrijk maken verschillende wetten en decreten het mogelijk om deze richtlijnen toe te passen. Plaatsen die als explosiegevaarlijk worden beschouwd, zijn dus sterk gereguleerd: er moeten technische en organisatorische maatregelen worden genomen. De richtlijnen definiëren over het algemeen als explosiegevaarlijk een plaats waar per ongeluk ontvlambare stoffen (gas, nevel, stof, dampen) een explosie kunnen veroorzaken.
